test na ataki paniki

Za sebe si moga da kaja,4e moite panik ataki zapo4naha sled kato mi slojiha stent.Prejivqh ujasni bolki,imah 4uvstvoto,4e umiram.Taka atakite zapo4naha,osven tova v psledstvie zapo4nah da pia kafe s ganoderma.Mislq,tova podsili atakite.Spasyavashe me samo dishaneto.Sega razbrah,4e sam na prav pat i blagodaria za statiata! Jeśli doświadczyłeś ataku paniki, możesz obawiać się kolejnego, a nawet unikać miejsc lub sytuacji, w których miałeś atak paniki. Przyczyny lęku napadowego. Ataki paniki przypominają naturalną reakcję organizmu na niebezpieczeństwo. Nie jest jednak jasne, dlaczego występują one w niezagrażających sytuacjach. Title: Ataki ng panikiWritten by: Alex AscNarrated by: JEDGuest Narrator: JEDVideo Edited by: Jed Youtube Narration stories created by: KM AND H BLACK PAPER "Stan lękowy znacznie pogarsza jakość życia. Może dotyczyć on lęku uogólnionego, czyli takiego, który obejmuje ciągłe zamartwianie się, widzenie przyszłości Lęk i ataki paniki mogą dotknąć każdą osobę, na każdym etapie życie. Szacuje się, że na średnio 30 osób, jedna doświadczyła przynajmniej raz w życiu poważnego stanu paniki. Jeśli czytasz ten artykuł, prawdopodobnie podejrzewasz u siebie problem z napadami paniki i szukasz rozwiązania. Site De Rencontre Pour Ado Serieux. Zespół lęku napadowego jest jednym z najczęściej występujących zaburzeń lękowych. Dotyka około 3–6% populacji, a płcią predysponującą jest płeć żeńska. Czy wykazujesz objawy zespołu lęku napadowego? Odpowiedz na pytania i sprawdź. W formie 24: regularna aktywność może obniżyć ryzyko rozwoju lęku o prawie 60% Zespół lęku napadowego zwany jest także lękiem napadowym, lękiem panicznym lub zespołem paniki. Jego typowym objawem jest odczuwanie nagłego i silnego lęku z napadami paniki, któremu towarzyszy strach przed nadejściem nagłej katastrofy. Tego typu napady są nieprzewidywalne. Zaczynają się nagle, a osoba objęta takim napadem odczuwa nie tylko symptomy na stopie psychicznej, lecz także objawy somatyczne. Przeżywanie tego typu ataków może być niezwykle uciążliwe. Przyczyny występownia zespołu lęku napadowego są bardzo różne. Mogą mieć związek z dziedziczeniem tego typu zaburzeń, jak również być wynikiem najróżnejszych sytuacji społecznych. PDSS jest kwestionariuszem pozwalającym zbadać natężenie objawów zespołu lęku napadowego. Kwestionariusz składa się z 7 pytań odnoszących się do możliwości pojawienia się typowych objawów dla tego zaburzenia. Odpowiedz szczerze na poniższe pytania i sprawdź, czy cierpisz na to zaburzenie. PDSS - Test Zespołu Lęku Napadowego Pytanie 1 z 7 Czy w ciągu ostatniego tygodnia miałeś napady paniki i/lub ich ograniczonych objawów? Brak napadów paniki lub ograniczonych objawów. Brak pełnych ataków paniki i nie więcej niż jeden atak z ograniczonymi objawami na dzień. Jeden lub dwa pełne ataki i/lub wielokrotne ograniczone ataki na dzień. Więcej niż dwa pełne ataki ale średnio nie więcej niż jeden dziennie. Pełne ataki paniki więcej niż raz dziennie przez większość dni. Jeśli doświadczyli Państwo ataku paniki, znają Państwo te przerażające uczucia, na które mogą składać się słabe kolana, bicie serca, zawroty głowy, mrowienie, pocenie się, omdlenia, mdłości, dreszcze, ból w klatce piersiowej, zaciśnięty żołądek lub paniki często pojawiają się znienacka i trwają zazwyczaj około 10 minut, co wydaje się wiecznością. Często nie mają wyraźnej przyczyny i nie mają wzorca. Mogą występować kilka dni z rzędu, raz w tygodniu lub miesiącami bez żadnych objawów. Bez względu na przyczynę, pozostawiają po sobie uczucie słabości, strachu i wielkiej ulgi, że epizod wreszcie się skończył i że udało się Panu paniki są bardzo realne i nie należy ich lekceważyć. Dla niektórych ludzi ataki paniki mogą być tak przerażające, że mogą oni unikać spotkań towarzyskich lub nawet wahać się przed opuszczeniem bezpiecznego domu. Sama myśl o ataku paniki, szczególnie w miejscu publicznym, może wywołać ogromny którzy cierpią z powodu silnych lęków i zaburzeń paniki często korzystają z poradnictwa, takiego jak CBT (terapia poznawczo-behawioralna), która pomaga ludziom zbadać, zakwestionować i nauczyć się radzić sobie ze stresującymi sytuacjami i lękliwymi, katastroficznymi myślami. Inni znajdują wsparcie w grupach innych ludzi, którzy rozumieją i jest również uzbrojenie się w różne techniki, które mogą pomóc w pozbyciu się paniki z ataków paniki. Proszę rozważyć wypróbowanie następujących strategii:Głęboko oddychać. Uzyskanie kontroli nad oddychaniem pomoże Panu kontrolować atak paniki. Proszę ćwiczyć techniki głębokiego oddychania, kiedy nie ma Pani ataku paniki, aby była Pani gotowa, kiedy kolejny atak mięśnie, zaczynając od palców u stóp, aż do szyi i głowy. Proszę zrobić wdech, napinając mięśnie, a następnie powoli i równomiernie wydychać powietrze, rozluźniając się. Proszę skupić się na otoczeniu. Proszę wstać i poruszać się. Proszę ułożyć puzzle lub obejrzeć film. Proszę zadzwonić do stawić czoła uczuciu paniki i nie próbować go unikać. Proszę sobie przypomnieć, że wszystko będzie w porządku i że atak paniki nie jest dowodem fizycznego problemu, lecz tylko objawem atakom panikiProszę regularnie ćwiczyć, ponieważ energiczne ćwiczenia, takie jak szybki spacer, ćwiczenia aerobowe lub sporty wyczynowe poprawią Pani nastrój i rozładują napięcie, które może wywoływać ataki jeść regularne posiłki i lekkie przekąski, aby utrzymać normalny poziom cukru we krwi, ponieważ skoki lub spadki mogą wywoływać ataki paniki. Proszę unikać środków pobudzających, takich jak kofeina i udać się do lekarza w celu wykonania badań fizykalnych, jeśli nie robił ich Pan od dłuższego czasu. Świadomość, że Pana serce i płuca są zdrowe może Panu przypomnieć, że Pana atak paniki nie jest oznaką poważnych problemów zdrowotnych. Proszę poprosić przyjaciela, aby towarzyszył Panu, jeśli odczuwa Pan rozważyć leczenie narkotyków i leczenie alkoholu lub odwyk, jeśli zmaga się Pan z uzależnieniem lub nadużywaniem substancji, lub jeśli używa Pan narkotyków lub alkoholu w celu leczenia ataków paniki lub innych objawów lęku. Zazwyczaj przychodzi niezapowiedziany – zaczyna ściskać gardło i brzuch, szaleńczo przyspiesza tętno, w końcu nie możesz już myśleć o niczym innym. To koniec, zaraz postradasz zmysły, umrzesz… Atak paniki może mieć wiele twarzy. Zazwyczaj trwa kilkanaście minut, pojawia się bez wyraźnej przyczyny. Spowodować go może pozornie przelotna myśl, która wywołała stres lub niekomfortowa sytuacja. Atak paniki może być również formą zredukowania napięcia po długotrwałym stresie. Objawy ataku paniki Podczas napadu ciśnienie krwi wzrasta, pojawiają się duszności i ból w klatce piersiowej, dłonie pocą się i drżą. Zdarzają się też drętwienie czy mrowienie w różnych częściach ciała i zawroty głowy. Czasami pojawia się też depersonalizacja, czyli poczucie obcości własnego ciała/tożsamości lub derealizacja, która z kolei charakteryzuje się poczuciem nierealności otoczenia. Myśli zaabsorbowane są lękiem przed pozornie zbliżającą się nieuniknioną katastrofą, na przykład zawałem czy nagłą śmiercią. Przy tak wielu dotkliwych objawach z ciała trudno jest uwierzyć, że nie jest to wcale groźna choroba, tylko reakcja mózgu na bodziec, który został uznany za zagrożenie. W niemieckim badaniu przeprowadzonym na młodzieży aż 18% osób zgłosiło, że doświadczyło w swoim życiu ataku paniki (Essau, Conradt & Petermann, 1999). Nie jest to więc zjawisko rzadkie. Ataki paniki występują najczęściej w przebiegu zaburzeń lękowych lub w wyniku reakcji na silny stres. Rzadziej mogą też pojawiać się przy chorobach somatycznych. Nie jest to na szczęście sytuacja bez wyjścia. Jak poradzić sobie z atakiem paniki? Szereg nieprzyjemnych doznań psychicznych i fizycznych często generują lęk przed śmiercią czy zwariowaniem, w rzeczywistości jednak nie jest to stan zagrażający życiu. Atak paniki trzeba przetrwać; pozwolić, aby zgromadzone napięcie naturalnie rozładowało się w czasie ataku. Najważniejsza jest akceptacja lęku, świadomość, że atak paniki tak naprawdę nam nie zagraża i zawsze mija. Najlepszym wyjściem z sytuacji jest przeczekanie, obserwacja tego lęku, nie zaś walka z nim. Istnieją pewne doraźne sposoby pomocy, które pomogą zmniejszyć napięcie i przynieść ulgę. Poproś o pomoc Jednym z nich jest poproszenie o pomoc, zadbanie o czyjeś wsparcie – zadzwoń do bliskiej osoby, możesz też poprosić kogoś, by przez chwilę dotrzymał Ci towarzystwa. Ważne jest, by nie czuć się samotnym w tej trudnej chwili. Postaraj się odwrócić swoją uwagę, skup się na przykład na rozmowie o ulubionym filmie czy nawet liczeniu czerwonych samochodów mijanych na ulicy. Uziemienie Jeśli czujesz, że „zaraz zwariujesz”, „wyjdziesz z siebie” czy, że “świat wokół przestaje wydawać się realny” – nie martw się – to typowe objawy związane z atakami paniki. W takich sytuacjach warto rozejrzeć się po otoczeniu i nazwać pięć obiektów w zasięgu wzroku. Później cztery, których można dotknąć i trzy dźwięki, które docierają do Twoich uszu. Na końcu spróbuj zidentyfikować dwa zapachy i jeden smak. Technika ta zwana jest uziemianiem i pomoże Ci wrócić do „tu i teraz”. Pamiętaj, że stan silnego napięcia i dezorientacji prędzej czy później minie. Wysiłek fizyczny Ulgę może przynieść również wysiłek fizyczny – cały organizm jest teraz przecież nastawiony na ucieczkę, czyli ochronę Ciebie przed zagrożeniem. Kilka przysiadów czy lekki trucht ułatwią zredukowanie napięcia. Ćwiczenia oddechowe Pomocne mogą okazać się ćwiczenia oddechowe. Pomogą one polepszyć kontakt ciałem i emocjami, dadzą znać organizmowi, że jest bezpiecznie. Prowadzenie dziennika ataków paniki Zacznij prowadzić dziennik ataków paniki na przykład w formie tabeli. Jeśli przydarzy Ci się napad, zapisz dzień oraz sytuację, w jakiej się to stało (na przykład w pracy). Opisz najważniejsze doznania: psychiczne i somatyczne, zanotuj jakie przerażające, negatywne myśli przyszły Ci do głowy. Możesz obserwować swoje myśli w czasie ataku paniki i zwracać uwagę na to, jakie myśli go poprzedziły. Myśli bowiem, podobnie jak różne zdarzenia, mogą wywoływać emocje – a lęk jest przecież emocją. Ważnym elementem jest też racjonalna odpowiedź na negatywne myśli. Chodzi tu o zarówno odpowiedź werbalną jak i behawioralną. Na końcu odnotuj, ile ataków paniki przydarzyło Ci się w ciągu dnia. Notowanie pomoże zdystansować się od trudnych emocji i spojrzeć na sytuację bardziej obiektywnie. Nauka akceptacji swojego obecnego stanu jest bardzo ważna w leczeniu ataków paniki. Nasz organizm próbuje pomóc rozładować silny stres, więc warto obserwować, a nie walczyć. Dziennik może również okazać się użytecznym elementem psychoterapii. Pamiętaj jednak, że wszystkie te sposoby obniżania napięcia w czasie ataku paniki mogą być stosowane doraźnie, nie zaś jako stały sposób radzenia sobie z nimi. Umysł musi zrozumieć, że atak można przetrwać, a lęk minie. Relaksację i techniki oddechowe zdecydowanie lepiej stosować jako profilaktykę ataków paniki. Wszystkie czynności wykonywane podczas ataku paniki, które wykonamy z wiarą, że to dzięki nim napięcie opadło i udało się przetrwać ten trudny czas wzmożonego lęku, mogą stać się czynnościami zabezpieczającymi. Oznacza to, że właśnie tej czynności przypiszemy sukces przetrwania i w ten sposób utrwalamy w sobie przekonanie, że lęk naprawdę zagraża, więc “musimy” takim zachowaniem z nim walczyć. Czynności zabezpieczające paradoksalnie podtrzymują występowanie ataków paniki. Dlatego podstawą jest akceptacja tego, że ataki paniki się pojawiają, ale są niegroźne i zawsze mijają. Leczenie ataków paniki Jeśli ataki paniki pojawiły się w Twoim życiu, ważne jest, by zgłosić się po pomoc do psychoterapeuty. Terapia to bardzo efektywne narzędzie w pracy z napadami paniki, a często już kilka spotkań przynosi wyraźną poprawę. Pomoże ona zidentyfikować bodziec generujący stres oraz wypracować odpowiednie techniki radzenia sobie z nim. W niektórych przypadkach konieczna może okazać się też wizyta u psychiatry i wprowadzenie leczenia farmakologicznego. Nie obawiaj się tego – odpowiednio stosowane leki psychotropowe nie są groźne dla zdrowia i nie uzależniają, a mogą przynieść ulgę w cierpieniu. Nie zapomnij też o diagnostyce w celu wykluczenia chorób somatycznych, takich jak tężyczka czy nadczynność tarczycy. Dodatkowo odczuwalną różnicę dać może wprowadzenie sportu do codziennego planu dnia. Istotna jest również zdrowa dieta i ograniczenie pobudzających używek, takich jak alkohol. Lęk przed lękiem Bagatelizowanie objawów i brak odpowiedniego leczenia mogą doprowadzić do nasilenia symptomów; pojawić się może tak zwany lęk antycypacyjny, czyli „lęk przed lękiem”. Atak paniki może pojawiać się bez wyraźnej przyczyny, na przykład jako skutek przeżywanego dużo wcześniej stresu i organizm może postanowić rozładować to zgromadzone napięcie w sytuacji, gdy akurat jesteśmy pozornie zrelaksowani i np. jedziemy autobusem. Wówczas nasz mózg szybko skojarzy autobus z tym nieprzyjemnym doświadczeniem ataku paniki i zaczniemy unikać autobusów z obawy przed doświadczeniem kolejnego ataku paniki. I tak z czasem osoba dotknięta tym problemem zaczyna unikać coraz większej ilości miejsc i sytuacji z obawy przed lękiem. Prowadzi to do odczuwania spadku satysfakcji z życia i cierpienia. Ataki paniki nie są powodem do wstydu ani oznaką słabości; mogą zdarzyć się każdemu. Odpowiednia, dostosowana do konkretnego przypadku terapia przyniesie wymierne efekty. Nie ma też powodów do poczucia winy. Zasługujesz na to, by dbać o swoje zdrowie i komfort życia, dlatego nie zwlekaj, jeśli czujesz, że potrzebujesz pomocy. Zgłoś się do specjalisty, który zaproponuje dalsze kroki, aby ułatwić Ci powrót do zdrowia. Bibliografia Essau, C. A., Conradt, J., Petermann, F. (1999). Frequency of panic attacks and panic disorder in adolescents. Depression and anxiety, 9(1), 19-26. Autorką tekstu jest Maria Prusakow Razem możemy zmienić świat osób z zaburzeniami lękowymi!WESPRZYJ DZIAŁANIA STOWARZYSZENIA ANIMO Spis treści:Minimalizacja skutków ataków panikiLeki na ataki paniki?MasażeAktywność fizycznaMindfulness i medytacjaJak się pozbyć ataków paniki na dobre?Co powoduje ataki paniki?Po co nam emocje?Jak znaleźć źródło?A jeśli nie jestem w stanie dotrzeć do źródła?PsychoterapiaPerfect Life ProcessBibliografia i źródłaRozwińW artykule „Atak paniki – czym jest, jak go rozpoznać i jak sobie z nim poradzić” dowiedziałeś/aś się, co to są ataki paniki; objawy, po których możesz rozpoznać paniczny lęk, oraz co możesz zrobić, żeby poradzić sobie z epizodem napadu lęku doraźnie. Z kolei w artykule „Pierwsza pomoc – jak rozpoznać i pomóc komuś, kto doświadcza ataku paniki” pisaliśmy o tym, jak pomóc innej osobie, kiedy ta doświadcza ataków jednak doświadczasz ich osobiście od dłuższego czasu, zdarzają Ci się często, lub są intensywne, dobrze wiesz, że mogą doprowadzić człowieka do szału. Objawy ataków paniki są nie tylko trudne do zniesienia tu i teraz. Organizm zużywa na nie mnóstwo energii – co może prowadzić do chronicznego zmęczenia, silnej nerwicy, agorafobii, fobii społecznej czy depresji. W końcu zdarzają się one nie tylko w domu, wśród wspierających nas osób. Możesz doświadczać ataku paniki w pracy, na uczelni, w restauracji czy innych miejscach; wśród ludzi, przed którymi chcesz po prostu… dobrze wypaść. Takie powtarzające się ataki psychicznie nas niszczą. Dlatego właśnie czas najwyższy przyjrzeć się temu, jak strategicznie podejść do leczenia ataków paniki; co zrobić, by łatwiej sobie z nimi radzić, a nawet… pozbyć się tego problemu raz na zawsze. Zacznijmy od czegoś skutków ataków panikiPraca z atakami paniki nie jest prosta. Zanim zabierzemy się za ich likwidację, dobrze jest je najpierw osłabić na tyle, by pozwoliły na w miarę normalne na ataki paniki?Pierwsze, co przychodzi na myśl, to wsparcie farmakologiczne. I to wcale niegłupi pomysł. Leki przeciwdepresyjne i uspokajające, (przede wszystkim selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i wenlafaksyna) mają potwierdzone działanie w zmniejszaniu intensywności i częstotliwości ataków paniki[1]. Pamiętaj jednak o tym, by zawsze słuchać zaleceń lekarza. Samowolka może skutkować brakiem pożądanego efektu (albo nawet pogorszeniem problemu) z jednej strony; z drugiej – z uzależnieniem[2].MasażeDużym problemem, występującym przy atakach paniki, są spięte mięśnie – często boleśnie. By złagodzić ból i nieco się zrelaksować, możesz skorzystać z pomocy masażysty[3]. W wielu miastach możesz taką usługę zamówić prosto do swojego domu. Terapia masażem jest coraz częściej wykorzystywana jako terapia pomocnicza w radzeniu sobie z lękiem, depresją i stresem[4]. Ma działanie nie tylko czysto fizyczne, rozluźniające. Dotyk sam w sobie ma ogromne, udowodnione znaczenie terapeutyczne w problemach ze zdrowiem[5].Aktywność fizycznaSporty, zwłaszcza aerobowe[6], mają ogromny, pozytywny wpływ nie tylko na zdrowie fizyczne, ale także na zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie. Istnieją silne dowody na to, że ćwiczenia i regularna aktywność pozytywnie wpływa na procesy lękowe[7]. Nasze ciała i umysły dosłownie lepiej radzą sobie z przetwarzaniem sygnałów. Lepiej radzą sobie z rozpoznawaniem, które bodźce stanowią o zagrożeniu, a które są niegroźne. Dzięki temu reakcja na nie jest po prostu dużo bardziej adekwatna do sytuacji[8][9]. Dzięki ćwiczeniom rośnie także nasze poczucie, że jesteśmy w stanie poradzić sobie z każdą sytuacją – co ma również ogromny wpływ na poziom odczuwanego lęku[10]. Mindfulness i medytacjaMedytacja jest dobra nie tylko wtedy, kiedy czujesz stres. Powinna być stałym elementem dnia każdego z niezwykle pomocną rzeczą przy radzeniu sobie z lękiem, jest… medytacja[11]. Jej pozytywne działanie potwierdza się nawet u osób, u których nieskuteczna okazała się farmakoterapia[12]. Nie stwierdzono przy tym żadnych negatywnych konsekwencji z jej stosowania[13]. Medytacja jest polecana nie tylko osobom z atakami paniki, depresją czy cierpiącym na przewlekły stres. Jej pozytywny wpływ na życie jest tak ogromny[14], że włączenie, chociaż krótkich sesji medytacji czy treningu uważności mindfulness, powinien rozważyć się pozbyć ataków paniki na dobre?Powiedzieliśmy sobie już dość dużo na temat tego, jak łagodzić ataki paniki. Co jednak zrobić, by móc się z nimi uporać raz na zawsze? Na zawsze móc o nich zapomnieć? Czy jest to możliwe?W wielu przypadkach – tak. Ale to nie takie pierwszym artykule o atakach paniki dużą wagę przyłożyliśmy tam bodźcowi, który te ataki paniki wywołuje. To jest klucz do rozwiązania problemu ataków paniki: znalezienie ich źródła i akceptacja powoduje ataki paniki?Wbrew nazwie, źródłem ataków paniki nie musi być tylko lęk. Może on być tylko skutkiem innych, silnych emocji, które przeżywasz – np. uczucie wstydu, bezsilności czy żalu. Może to być nawet… gniew. Jak to możliwe?Nasze społeczeństwo nakłada określone ramy co do tego, jakie emocje możemy wyrażać, a jakie powinniśmy zachować dla siebie. Takie restrykcje potrafią być tak silne, że zaczynamy nieraz podświadomie wierzyć, że danej emocji nam czuć >>nie wolno<<. Czy to z powodów religijnych (np. wystrzegamy się gniewu, pożądania, zazdrości), czy przez to, jak zostaliśmy wychowani (wyrażanie irytacji było surowo karane) i tak dalej. Nagromadzenie emocji, których nie chcemy odczuwać (bo wierzymy, że nam nie wolno, że nie powinniśmy, że to coś złego lub “my tacy nie jesteśmy”) może sprawić, że zaczynamy czuć się silnie wewnętrznie niespójni. A zaburzenie potrzeby orientacji, czyli wewnętrznej spójności przekonań (która jest jedną z fundamentalnych potrzeb naszego umysłu) jest z kolei bodźcem wystarczającym do – chociażby – wystąpienia ataku paniki. Po co nam emocje?Tymczasem musisz pamiętać o tym, jak ważne funkcje spełniają emocje w naszym życiu i naszej psychice. Wszystkie emocje – nie tylko te miłe i przyjemne, które chcemy czuć i w sobie wywoływać. Te nieprzyjemne (jak gniew, wstyd, frustracja, zazdrość, lęk, smutek, żal itd.) mają swoje ważne zadanie. One powstają po to, by zwrócić na coś naszą uwagę. Jeśli je ignorujemy – robią tego, by uprzykrzyć nam życie. Emocje to część naszego instynktu i naszej przewagi ewolucyjnej. Prawdopodobnie nie rozwinęliśmy cywilizacji, gdybyśmy byli pozbawieni emocji (jakiejkolwiek z nich). Ba! Prawdopodobnie byśmy nawet nie przetrwali jako gatunek. Dlatego jeśli “chcą” nam coś pokazać, będą to robić do skutku – dopóki nie zwrócimy na to swojej emocje zawsze znajdą jakieś ujście – niestety zwykle nie takie, jakiego byśmy sobie znajdziemy to, do czego nas prowadzą – rozpłyną się. Jeśli nie – będą narastać, narastać, narastać… i szukać ujścia. Jeśli im go nie damy – znajdą go sobie same. Czy to w postaci wybuchu gniewu, czy ataku paniki, czy zaburzając funkcjonowanie naszego organizmu (jak to ma miejsce w chorobach psychosomatycznych) – to wszystko zależy od konkretnej osoby. Niemniej ujście znajdą zawsze. Dlatego naszym zadaniem jest znaleźć główną emocję i się nią zaopiekować – znaleźć to, do czego nas znaleźć źródło?Wadą emocji jest to, że nie potrafią wskazać nam tego, co je wywołało, bezpośrednio. Robią to w bardzo pośredni sposób – po prostu zwiększając swoją intensywność, jeśli nie dotrzemy do źródła. To działa trochę jak zabawa w “ciepło-zimno”.Sprawa, jak widać, nie jest prosta. By mieć jakikolwiek punkt zaczepienia, spróbuj przypomnieć sobie moment, w którym zaczęły się pojawiać. Może to być:śmierć kogoś bliskiegorozwód, zerwaniezniszczenie relacji z rodziną, przyjacielemutrata pracyprzeprowadzkachoroba swoja lub kogoś bliskiegoinna, diametralna zmiana sytuacji życiowejkontakt z osobami w trudnej sytuacji życiowejTo tylko przykłady – takich zdarzeń może być dużo, dużo więcej. Mogą być mniej lub bardziej oczywiste, jednak nie poddawaj się. Pomyśl i zwróć uwagę na to, jakie uczucia Ci towarzyszą, kiedy pomyślisz o danej sytuacji (zabawa w ciepło-zimno, pamiętasz?).Kiedy już znajdziesz ten moment, przyjrzyj się tamtej sytuacji i poszukaj, jakie uczucia Ci wtedy towarzyszyły (poza, naturalnie, lękiem), oraz jakie przekonania mogły do nich jeśli nie jestem w stanie dotrzeć do źródła?Pamiętaj, że jest to bardzo trudne. Ataki paniki często mogą zostać wywołane przez myśli, których nie jesteśmy świadomi i trudno jest je sobie przypomnieć. Dlatego punktem zaczepienia, który może Ci się przydać, to analiza tego, kiedy doświadczasz ataków zdarzają się one w jakimś określonym miejscu? Lub w miejscach, które mają z sobą coś wspólnego? Może sytuacje są zbliżone? Czy towarzyszą Ci wtedy jakieś konkretne osoby (osoby o konkretnych cechach), zwierzęta, obiekty? Co się dzieje bezpośrednio przed wystąpieniem ataku paniki? O czym wcześniej myślisz?Pamiętaj – jeśli myśli i uczucia, które wywołują atak paniki są zbyt trudne, bolesne czy stanowią dla Ciebie samego/j temat tabu, Twój umysł będzie bronić do tego miejsca dostępu. Dlatego nieocenioną pomocą będzie chciał/a zobaczyć jakie przekonania u mnie powodowały ataki paniki, a jakie inne przekonania broniły do nich dostępu (i jak sobie z nimi poradziłem), to nagrałem na ten temat prezentację: PsychoterapiaWażne! Psychoterapeutą wg polskiego prawa może być każdy[15][16]. Nie istnieje w Polsce prawna regulacja co do tego, kto może świadczyć takie usługi. Dlatego możesz trafić na kogoś, czyje usługi mogą skutkować brakiem poprawy, a nawet pogorszeniem Twojego stanu – częstszymi atakami paniki, depresją, silną nerwicą. Dlatego zweryfikuj osobę, która oferuje psychoterapię. Co powinieneś/nnaś wiedzieć, idąc na terapię?Czy osoba ją oferująca ukończyła studia na kierunku psychologii?W jakim nurcie przeprowadza psychoterapię (pewne nurty zostały znacznie lepiej zweryfikowane naukowo niż inne)?Ilu osobom z podobnymi dolegliwościami do Twoich zdołała do tej pory pomóc, a ilu nie? To drugie jest szczególnie ważne – nie każda psychoterapia kończy się bowiem sukcesem. Co więc z tego, że wybrany przez Ciebie terapeuta skutecznie pomógł np. 2 osobom, skoro 10 innymi w międzyczasie nie był w odbyła szkoleń i jakie?Ile lat praktykuje ten zawód?Perfect Life ProcessInnym narzędziem, które może Ci pomóc dotrzeć do źródła ataków paniki, jest nasz produkt, Perfect Life Process (PLP). Bazuje on na instalacji maksymalnie bliskich prawdy przekonań filarowych – zarówno na poziomie intelektu, jak i emocji. Zdecydowanie ułatwiają one otwarcie się na swoje wnętrze i pracę z trudnymi chciał bardziej zrozumieć metodą, jaka za nim stoi zobacz trzy poniższe prezentacje:Trzy sposoby, w jakie tworzą i zmieniają się Twoje przekonania2 sposoby jak pracować nad swoimi przekonaniamiOdtajnione akta Cia – bez czego Twój umysł się rozpadaBibliografia i źródła[1] Andrisano C1, Chiesa A, Serretti A. Newer antidepressants and panic disorder: a meta-analysis. Int Clin Psychopharmacol. 2013 Jan;28(1):33-45.[2] Cosci F1,2, Chouinard G3. Acute and Persistent Withdrawal Syndromes Following Discontinuation of Psychotropic Medications. Psychother Psychosom. 2020 Apr 7:1-24.[3] Massage Therapy for Health. NCCIH Clinical Digest for health professionals. National Center for Complementary and Integrative Health. Published December 2018.[4] Sherman KJ, Ludman EJ, Cook AJ, et al. Effectiveness of therapeutic massage for generalized anxiety disorder: a randomized controlled trial. Depress Anxiety. 2010;27(5):441-50.[5] Weze, C., Leathard, H. L., Grange, J., Tiplady, P., & Stevens, G. (2007). Healing by gentle touch ameliorates stress and other symptoms in people suffering with mental health disorders or psychological stress. Evidence-based complementary and alternative medicine : eCAM, 4(1), 115–123.[6] Broman-Fulks JJ, Storey KM. Evaluation of a brief aerobic exercise intervention for high anxiety sensitivity. Anxiety Stress Coping. 2008 Apr;21(2):117-28.[7] Anderson, E., & Shivakumar, G. (2013). Effects of exercise and physical activity on anxiety. Frontiers in psychiatry, 4, 27.[8] Broman-Fulks JJ, Storey KM. Evaluation of a brief aerobic exercise intervention for high anxiety sensitivity. Anxiety Stress Coping. 2008 Apr;21(2):117-28.[9] Smits JA, Berry AC, Rosenfield D, Powers MB, Behar E, Otto MW. Reducing anxiety sensitivity with exercise. Depress Anxiety. 2008;25(8):689-99.[10] Petruzzello SJ, Landers DM, Hatfield BD, Kubitz KA, Salazar W. A meta-analysis on the anxiety-reducing effects of acute and chronic exercise. Outcomes and mechanisms. Sports Med. 1991 Mar;11(3):143-82.[11] Bahrke M. S., Morgan W. P. (1978). Anxiety reduction following exercise and meditation. Cognit. Ther. Res. 2, 323–333[12] Ninomiya A, Sado M, Park S, Fujisawa D, Kosugi T, Nakagawa A, Shirahase J, Mimura M. Effectiveness of mindfulness-based cognitive therapy in patients with anxiety disorders in secondary-care settings: A randomized controlled trial. Psychiatry Clin Neurosci. 2020 Feb;74(2):132-139.[13] Saeed SA, Cunningham K, Bloch RM. Depression and Anxiety Disorders: Benefits of Exercise, Yoga, and Meditation. Am Fam Physician. 2019 May 15;99(10):620-627. [14] Carter KS, Carter R 3rd. Breath-based meditation: A mechanism to restore the physiological and cognitive reserves for optimal human performance. World J Clin Cases. 2016 Apr 16;4(4):99-102.[15] Kancelaria Sejmu RP, Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów., Internetowy System Aktów Prawnych.[16] Kancelaria Sejmu RP, Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 kwietnia 2013 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, Internetowy System Aktów Prawnych. Objawy ataku panikiAtak paniki to nagły epizod intensywnego lęku lub dyskomfortu. Reakcja ta może pojawić się bez żadnego konkretnego powodu, również wtedy, kiedy nie ma realnego zagrożenia. Zdarza się, że ataki paniki występują w nocy i wtedy zwykle mają cięższy przebieg. Podczas napadu paniki współczulny układ nerwowy pobudza nadnercza do uwolnienia dużej ilości adrenaliny. Jej nadmiar może w bardzo krótkim czasie spowodować następujące symptomy fizyczne (tzw. objawy somatyczne): kołatanie serca;pocenie się;drżenie;brak tchu;uczucie duszenia się;ból lub dyskomfort w klatce piersiowej; nudności i bóle brzucha;zawroty głowy;mrowienie;dreszcze lub uderzenia somatycznym towarzyszą symptomy psychiczne. Nalezą do nich przede wszystkim silny lęk, niepokój i dyskomfort. Pojawiają się katastroficzne myśli – mam zawał, umrę, zemdleję, wariuję. Często występuje poczucie nierealności i obcości samego siebie (depersonalizacja) oraz uczucie, że cała sytuacja nie dzieje się naprawdę (derealizacja). Ograniczona może być też zdolność do kontaktu z atak paniki trwa kilka lub kilkanaście minut, przy czym objawy mogą utrzymywać się nawet do 30 minut. Sporadycznie poprawa samopoczucia może trwać dłużej. Nagły napad lęku jest zwykle bardzo stresującymi i przerażającym doświadczeniem. Natężenie objawów somatycznych jest tak duże, że osoba, która ich doświadcza boi się o swoje życie. Warto jednak pamiętać, że atak paniki nie spowoduje zatrzymania serca, nie sprawi, że ktoś przestanie oddychać i się udusi albo zemdleje czy popadnie w między atakiem paniki a lękiemObjawy ataków paniki i napadów lęku są podobne, dlatego ich odróżnienie bywa trudne. Oto kilka wskazówek, które mogą być pomocne przy ich lęku zwykle pojawia się jako reakcja na konkretny bodziec lub sytuację np. telefon w środku nocy, natomiast ataki paniki najczęściej występują bez konkretnego wyzwalacza (zagrożenia). Symptomy ataku paniki są intensywne i niepokojące. Objawy lęku mają natomiast różną intensywność, od lęku łagodnego do ciężkiego. Sygnały ataku paniki bardzo szybko się nasilają, podczas gdy oznaki lęku pojawiają się stopniowo w jakimś przedziale czasowym. Ostatnia różnica dotyczy czasu trwania. Objawy ataku paniki znikają po kilku, kilkudziesięciu minutach, natomiast lęku mogą utrzymywać się przez długi ataków panikiAtaki paniki występują u ok. 9 proc. populacji. Częściej pojawiają się u kobiet i osób młodych (między 20. a 45. rokiem życia). Jednak pierwsze epizody mogą wystąpić już w stanów paniki nie są do końca znane. Wśród czynników wywołujących napady paniki wyróżnia się: czynniki genetyczne – należy do nich tzw. „próg lękowy” czyli skłonność do reagowania lękiem, z którą się rodzimy (są osoby bardziej lub mniej lękowe). Ponadto badania naukowe wskazują, że osoby doświadczające ataków paniki oddychają nieco inaczej i mają tendencje do hiperwentylacji;uwarunkowania środowiskowe – zmęczenie, silny stres, choroba, w tym choroba bliskiej osoby, wypadek, używanie substancji paniki a inne schorzeniaObjawy intensywnego epizodu lęku mogą występować w zaburzeniach psychicznych, tj. np. zaburzenia lękowe, depresje, psychozy, zaburzenia świadomości, uzależnienia oraz w schorzeniach somatycznych np. astma oskrzelowa, niewydolność czy zawał serca, niewydolność wątroby, zaburzenia endokrynologiczne (np. schorzenia tarczycy, nadnerczy, trzustki), hipoglikemia, nowotwory mózgu, stwardnienie sobie radzić z atakami paniki?Jeśli ktoś doświadcza ataku paniki po raz pierwszy, powinien skontaktować się lekarzem, a nawet wezwać pogotowie w celu wykluczenia somatycznego podłoża pojawiających się objawów. W przypadku kolejnego epizodu osoba go przeżywająca wie już mniej więcej czego się spodziewać. Warto skorzystać z poniższych podpowiedzi, w celu złagodzenia symptomów:Nie walczyć z paniką. Stawianie oporu pojawiającym się objawom może je tylko zaostrzyć. Należy starać się zaakceptować odczuwany lęk, nie walczyć z nim, gdyż próba uniknięcia lęku może wywołać niepokój i nasilić epizod paniki. Nie wolno też straszyć samego siebie, tylko starać się dodawać sobie otuchy np. poprzez użycie takich stwierdzeń: „to przeminie”, „uporałam się z tym wcześniej, to i dam radę teraz”.Starać się odzyskać kontrolę nad oddechem. Oddychać powoli, głęboko i przez nos. Pozwoli to przeciwdziałać hiperwentylacji. Watro podjąć jakąś (choćby minimalną) aktywność fizyczną. Pozwoli to rozładować nadmiar energii i starać się odwrócić uwagę od tego, co się dzieje z ciałem i od napływających katastroficznych myśli. Zwrócić uwagę na przedmioty czy osoby w najbliższym otoczeniu. Zadzwonić do kogoś lub zacząć czytać coś w telefonie. Jeśli jesteśmy w sklepie można policzyć ludzi stojących w kolejce albo pieniądze w portfelu. Pomocne może być też liczenie wstecz od 100 z przeskokiem co trzy (100, 97, 94, itd.) lub zaśpiewanie czy recytacja wiersza. Można także wziąć zimny pomóc osobie doświadczającej epizodu paniki?Ataki paniki pojawiają się bez ostrzeżenia i mogą być bardzo przerażające, dlatego ważne jest, aby wszyscy zachowali spokój. Mając na uwadze fakt, że objawy osiągają zwykle najwyższą intensywność w ciągu 10 minut należy działać szybko, żeby pomóc je złagodzić. Co zatem warto i czego nie należy robić, jeśli ktoś w naszej obecności ma atak paniki?1. Absolutnie nie wolno krzyczeć, oceniać i wyśmiewać osoby przeżywającej atak. Na nic zdadzą się komentarze w stylu: „Uspokój się”, „Nie rób przedstawienia”, „Nic ci nie będzie”. Zamiast tego warto spokojnym głosem zapewnić o swojej obecności i gotowości do wsparcia. Powiedz: „Jestem tutaj i będę, dopóki to się nie skończy”, „Wszystko będzie dobrze, nic ci nie grozi”.Pomóż osobie potrzebującej przyjąć możliwie jak najbardziej wygodną i stabilną pozycję. Jeśli widzisz, że nie jest ona w bezpiecznym miejscu, pomóż jej znaleźć się tam, gdzie jej nic nie grozi. Nie podejmuj jednak działań gwałtownie. Uprzedź osobę doświadczającą epizodu paniki, że jej też odwrócić uwagę osoby w trakcie ataku od tego, co się z nią dzieje np. zadając pytania niezwiązane z samym ataków panikiPojedynczy napad paniki nie jest klasyfikowany jako zaburzenie psychiczne. O zaburzeniu mówimy, jeśli podczas doświadczania ataku człowiek interpretuje jego objawy jako zagrażające dla życia lub zdrowia psychicznego i zaczyna się ich obawiać. Pojawia się wtedy tzw. lęk antycypacyjny, czyli tzw. "lęk przed lękiem", który sprawia, że pacjenci zaczynają się martwić, żyją w napięciu i niepokoju. Zwykle mocno skupiają się na objawach somatycznych, wnikliwie obserwują, co dzieje się z ich ciałem. Robią badania, szukają informacji na temat różnych chorób. Najpoważniejszą jednak konsekwencją napadów paniki jest unikanie. Najpierw zwykle sprowadza się to do unikania miejsc związanych bezpośrednio z atakiem np. ulic, galerii handlowych, określonych środków transportu itp. Potem lęk rozszerza się na coraz więcej obszarów osób zaczyna bać się każdego wyjścia z domu. Powoduje to trudności w życiu osobistym oraz zawodowym i prowadzi do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Mogą pojawić się objawy depresji, wzrasta też ryzyko paniki można i należy leczyć. Rokowania co do poprawy są dobre. W leczeniu epizodów paniki wykorzystuje się zarówno farmakoterapię, jak i psychoterapię. Cele leczenia są dwa. Po pierwsze przerwanie napadu lęku, po drugie profilaktyka kolejnych stanów paniki. Podstawową metodą leczenia zaburzeń lękowych w tym ataków paniki jest psychoterapia. Pozwala ona rozwiązać problem psychologiczny oraz wykorzystywać wiedzę i umiejętności terapeutyczne w celu psychoedukacji. Jak pokazują badania jedną z najskuteczniejszych form leczenia ataków paniki jest podjęcie terapii w nurcie poznawczo-behawioralnym (CBT). W czasie jej trwania pacjenci uczą się identyfikowania a następnie kwestionowania i przeformułowania przekonań na temat lęku i paniki. Następuje też zamiana katastroficznych myśli na pozytywne. Kolejnym zadaniem psychoterapii jest nauka technik niektórych przypadkach konieczne jest leczenie farmakologiczne. W celu przerwania napadu lęku, wykorzystuje się doraźnie i krótkotrwale leki z grupy tzw. benzodiazepinów. Natomiast, aby przeciwdziałać nawrotom stosuje się leki przeciwdepresyjne z grupy selektywnych inhibitorów wychwytu serotoniny (SSRI). O tym, który preparat i w jakiej ilości powinien być stosowany decyduje lekarz działań terapeutycznych pomocne jest też dbanie o tzw. higienę życia. Warto się wysypiać, ograniczyć spożywanie kawy, zadbać o ruch, w tym również ruch na świeżym tematy: Jak rozmawiać z dzieckiem o wojnie?Czym są fobie? Rodzaje, objawy i leczenieLęk separacyjny – czym jest? Jak sobie z nim radzić?Źródła:„Lęk i fobia. Praktyczny podręcznik dla osób z zaburzeniami lękowymi” Edmund J. Bourne;„Zaburzenia lękowe. Podręcznik z ćwiczeniami opartymi na terapii poznawczo-behawioralnej” David Clarke, Aaron T. Beck;„Wytrenuj swój mózg” Seth J. Gillihan, Jolanta Grygiel.

test na ataki paniki