zapalenie mięśnia gruszkowatego forum

W związku z anatomią, wzmożone napięcie mięśnia gruszkowatego może zaburzać prawidłowe funkcjonowanie nerwu kulszowego, co w konsekwencji będzie dawało następujące objawy:-ból dolnego odcinka kręgosłupa oraz pośladka,-promieniowanie bólu w dół kończyny dolnej – do łydki, a nawet stopy, Ręce oprzyj o ścianę, drążek lub inny stabilny obiekt. Zginając kolana przenieś ciężar ciała do przodu. Przy rozciąganiu mięśnia brzuchatego łydki noga, która pozostaje z tyłu, powinna być prosta w kolanie. Jeżeli jednak chcesz rozciągać mięsień płaszczkowaty, pozostaw ją lekko ugiętą. Zapalenie wielomięśniowe ( łac. polymyositis, PM) – przewlekłe zapalenie mięśni o charakterze idiopatycznym i nabytym. Jego szczególną odmianą jest zapalenie skórno-mięśniowe. PM należy do szczególnej grupy chorób reumatycznych, zwanych układowymi schorzeniami tkanki łącznej. Zatem oprócz mięśni szkieletowych choroba Rozciąganie pośladków w zespole mięśnia gruszkowatego: To ćwiczenie wykonuje się kładąc się na plecach i zginając oba kolana. Teraz rozluźniając kostkę kontuzjowanej nogi nad kolanem zdrowej nogi, chwyć udo kontuzjowanej nogi od nieuszkodzonej strony, aby przyciągnąć je w kierunku klatki piersiowej, aż poczujesz bezbolesne stan zapalny i przykurcz mięśnia gruszkowatego; anomalie anatomiczne. Warto wiedzieć, że kobiety aż 6 razy częściej cierpią na zespół mięśnia gruszkowatego niż mężczyźni. W rezultacie można zaliczyć płeć do czynników ryzyka wystąpienia tej dolegliwości. Site De Rencontre Pour Ado Serieux. Ból w pośladku promieniujący w dół nogi? To niekoniecznie rwa kulszowa – po długim siedzeniu lub bieganiu może to być syndrom mięśnia gruszkowatego. Ze względu na złożoność tych okolic naszego ciała, konieczna będzie wizyta u specjalisty, który ostatecznie zdiagnozuje kontuzję. Jeśli faktycznie dotknął nas zespół mięśnia gruszkowatego, leczenie może objąć bardzo różne metody fizjoterapii. Przeczytacie o nich w naszym artykule. Znajdujący się w pośladku mięsień gruszkowaty to niewielki mięsień szkieletowy, którego głównym zadaniem jest stabilizacja stawu biodrowego. To z jego pomocą rotujemy, odwodzimy i prostujemy udo. Bezpośrednio pod – a czasem przez niego – przebiega nerw kulszowy, dlatego uraz tego mięśnia może przypominać rwę kulszową. Jednak dobry lekarz, diagnozując zespół mięśnia gruszkowatego, objawy te potraktuje jako punkt wyjścia do pogłębionego wywiadu. Może także zlecić dodatkowe badania, które potwierdzą jego przypuszczenia. Mięsień gruszkowaty zaznaczony kolorem czerwonym Zespół mięśnia gruszkowatego – objawy i przyczyny Syndrom mięśnia gruszkowatego objawia się bólem, któremu nieraz towarzyszy uczucie mrowienia, pieczenia lub drętwienia pośladka. Bolesność może zaczynać się w okolicy dolnego odcinka kręgosłupa i promieniować aż do łydki. Co charakterystyczne, nasila się ona podczas unoszenia nogi, rotowania jej lub pochylania się do przodu. A czym mogliśmy spowodować uraz? Najczęściej przeciążeniem lub permanentnym naciskiem na mięsień – długodystansowym biegiem, wchodzeniem po schodach, siedzeniem w samochodzie lub przy biurku przez długi czas. Mogą go prowokować także: niewłaściwa postawa ciała, hiperlordoza, dyskopatia albo ciąża. Co szczególnie ważne dla sportowców, do zespołu mięśnia gruszkowatego przyczyniają się: zła technika biegu oraz nieróżnicowanie treningu, dlatego podczas regularnych ćwiczeń należy uwzględniać także rozciąganie mięśnia gruszkowatego, by zapobiec kontuzji. Leczenie zespołu mięśnia gruszkowatego By wrócić do zdrowia, musimy pozbyć się stanu zapalnego i bólu, dlatego lekarz zapewne przepisze odpowiednie leki. W tym czasie trzeba dążyć do odciążania dolnego kręgosłupa i bioder oraz unikać działań nasilających ból, a przyjmować pozycje, które będą sprzyjać rozluźnianiu tych okolic. Bardzo istotną rolę mają ćwiczenia i odpowiednia stymulacja tkanek. Rehabilitacja zespołu mięśnia gruszkowatego W przypadku takich schorzeń, jak zespół mięśnia gruszkowatego, fizjoterapia ma do zaoferowania bardzo wiele rozwiązań. Specjalista indywidualnie dobierze najlepsze terapie dla każdego pacjenta. Podstawowe metody leczenia zespołu mięśnia gruszkowatego to: masaż funkcyjny, terapia manualna, czyli masaż głęboki, techniki rozluźniania mięśniowo-powięziowe i relaksacja, neuromobilizacja, ćwiczenia: rozluźniające, rozciągające i wzmacniające. Kiedy leczymy zespół mięśnia gruszkowatego, rehabilitacja może obejmować następujące zabiegi fizykalne: Sonoterapię – terapia ultradźwiękami wspomaga zmienione chorobowo miejsca w odnowie, przy okazji działając przeciwbólowo i przeciwzapalnie. Bywa wykorzystywana w okolicy punktów spustowych, by rozluźnić napięcie mięśnia gruszkowatego oraz okolicznych struktur. Terapię światłowodową LaserNeedle – to połączenie laseroterapii o niskiej mocy i nowoczesnej akupunktury pozwala zmniejszyć ból, a także przyspieszyć regenerację mięśnia gruszkowatego. LaserNeedle wykazuje także działanie przeciwzapalne oraz przeciwobrzękowe i wykorzystywane jest nie tylko do leczenia urazów mięśniowych, ale też zapalenia ścięgien, artrozy czy w przypadku rehabilitacji pooperacyjnej. Laseroterapię wysokoenergetyczną – zabiegi laserem wysokoenergetycznym są polecane, ponieważ pozwalają efektywnie dotrzeć do głębokich struktur w ciele, zmniejszając ból i stymulując tkanki do regeneracji. Co ważne – lasery wysokoenergetyczne iLUX mogą być stosowane do leczenia stanów zapalnych występujących nie tylko w fazie przewlekłej, ale także ostrej. Elektroterapię – kiedy cierpimy na zespół mięśnia gruszkowatego, fizjoterapia z pomocą prądów leczniczych (np. jonoforezy) redukuje napięcie w pośladku, zmniejszając w ten sposób bolesność urazu. Ponadto elektroterapia łagodzi dolegliwości bólowe, ponieważ podczas zabiegu wysyłane są impulsy silniejsze niż sygnały bólowe, docierające z organizmu. Działanie to opisuje tzw. bramkowa teoria bólu. LaserNeedle - światłowodowy laser dla Ortopedii i Sportu (wersja na stoliku lub walizka) Laser wysokoenergetyczny iLUX PLUS 15 W, 810nm + 980nm Aparat do elektroterapii BARDOMED E1 Kiedy już wrócimy do zdrowia, pamiętajmy o dobrej rozgrzewce, różnicowaniu ćwiczeń oraz rozciąganiu mięśnia gruszkowatego. Pozwoli nam to uniknąć nawrotu problemów i przerwy w treningach. Rwa kulszowa - przyczyny, objawy, leczenie. Czym jest objaw Lasegue'a? Rwa kulszowa jest jednym z najczęściej spotykanych Czułam, jakbym stąpała po rozżarzonych węglach. W żyłach krążyła tylko morfina i ketonal Mam 24 lata, a za sobą 5 operacji stawu biodrowego Ból podudzia - przyczyny, objawy towarzyszące, leczenie Ból w podudziu zdarza się dość często, może mieć w Mięsień gruszkowaty (łac. musculus piriformis) to niewielkich rozmiarów struktura, która znajduje się głęboko pod naszymi mięśniami pośladkowymi. Choć jego anatomia nie jest skomplikowana i wygląda dość niepozornie, często jest odpowiedzialny za uporczywy ból pośladka, który może promieniować do stawu biodrowego lub kończyny dolnej. Co jest przyczyną takich dolegliwości i jak sobie z nimi radzić? Oto najważniejsze informacje na ten temat. Spis treści: Czym jest mięsień gruszkowaty i jaka funkcja jest mu przypisana? Objawy wskazujące na problem z mięśniem gruszkowatym Przyczyny powstawania problemu Jak badamy mięsień gruszkowaty? Test i inne metody diagnozy Leczenie zespołu mięśnia gruszkowatego Mięsień gruszkowaty – co to jest i jaką funkcje pełni? Gruszkowaty mięsień, z angielskiego określany również jako piriformis muscle, ma podłużny kształt i jest zlokalizowany głęboko w pośladku, a dokładniej pod mięśniem pośladkowym większym. Biegnie on od przyczepu na kości krzyżowej, przez pośladek, aż po krętarz większy kości udowej. Unerwienie mięśnia gruszkowatego pochodzi z korzeni S1 oraz S2, doprowadzanych do niego przez tak zwany nerw gruszkowy. Ważne jest także to, że tuż pod mięśniem gruszkowatym znajduje się nerw kulszowy, który może być przez niego uciskany. Jeśli chodzi o mięsień gruszkowaty, funkcja jaką przede wszystkim pełni ta struktura to rotacja w stawie biodrowym. Jest to w głównej mierze rotacja zewnętrzna, ale także rotacja wewnętrzna, odwodzenie i wyprost. Jedną z funkcji tego mięśnia jest również stabilizacja stawu biodrowego. Jak go odnaleźć? Głębokie badanie pośladka umożliwia u nich ocenę ułożenia, napięcia oraz patologii pojawiających się w tym obszarze. Palpacyjne zlokalizowanie mięśnia gruszkowatego jest dużo łatwiejsze u osób szczupłych oraz mało umięśnionych. Zespół mięśnia gruszkowatego – objawy, które mogą wskazywać na schorzenie Zespół mięśnia gruszkowatego, który często określa się również jako rwa gruszkowata, to zespół objawów, które są powodowane przez wzmożone napięcie występujące w obrębie mięśnia gruszkowatego. Niestety syndrom ten wywołuje objawy podobne do tych, które towarzyszą rwie kulszowej i w wielu przypadkach właśnie tak są diagnozowane. Dogłębna diagnostyka różnicowa pozwala jednak na postawienie prawidłowej diagnozy, jaką jest zapalenie mięśnia gruszkowatego. Jakie dolegliwości powinny nas zatem zaniepokoić? Jeśli chodzi o mięsień gruszkowaty, objawy jakie daje pseudo rwa kulszowa to: ból mięśnia gruszkowatego; ból odcinka lędźwiowego kręgosłupa; odczuwalny ból pośladka; ból promieniujący do uda i kończyny dolnej; parestezje – mrowienie, drętwienie lub zmiany temperatury skóry czasem sięgające aż do stopy; ograniczenie rotacji w stawie biodrowym; ból przy wypróżnianiu; drażliwość palpacyjna pośladka; przewlekły przykurcz mięśnia gruszkowatego – efektem może być funkcjonalna asymetria kończyn dolnych, mylona z zablokowanie stawu krzyżowo-biodrowego. Dolegliwości bólowe w zespole mięśnia gruszkowatego nasila zwykle chodzenie po schodach, schylanie się do przodu przy jednoczesnym wyproście kolana oraz siedzenie przez długi czas na twardym podłożu. Wszystkie wymienione objawy wskazują na ucisk na nerw kulszowy lub jego podrażnienie, które mogą być spowodowane między innymi przez nadmierne napięcie mięśnia gruszkowatego. A ile trwa to schorzenie wraz z jego objawami? Czas trwania zespołu mięśnia gruszkowatego to z reguły kilka tygodni. Jeśli jednak nie zgłosimy się do specjalisty lub leczenie okaże się nieskuteczne, dolegliwości bólowe mogą nam towarzyszyć przez miesiące lub nawet lata. Dlaczego czuję ból mięśnia gruszkowatego? Przyczyny dolegliwości Przyczyny zespołu mięśnia gruszkowatego mogą leżeć zarówno w patologiach występujących w obrębie tej struktury, jak i być konsekwencją innych schorzeń wywołujących wzmożone napięcie mięśnia gruszkowatego. W takim przypadku, konieczne jest wyleczenie pierwotnej przyczyny występowania objawów. Jakie są zatem najczęstsze przyczyny rozwoju tego schorzenia? Jest to: rwa gruszkowata – dysfunkcja będąca wynikiem anomalii mięśnia gruszkowatego (przykurcz lub nadmierne napięcie); choroby stawu biodrowego – zespół mięśnia gruszkowatego często jest jednym z pierwszych objawów schorzeń rozwijających się w obrębie stawu biodrowego, chodzi tu chociażby o zwyrodnienie stawu biodrowego, jałową martwicę głowy kości biodrowej, ale także o pacjentów po operacji wszczepienia endoprotezy stawu biodrowego; problemy ze stawem krzyżowo biodrowym – bolesny staw krzyżowo biodrowy nierzadko jest przyczyną problemów z mięśniem gruszkowatym. Dzieje się tak, gdy mięsień ten nadmiernie się napina w celu ustabilizowania nieprawidłowo działającego stawu (np. po upadku na pośladki lub biodro). Prowadzi to do ucisku na nerw kulszowy, punktów spustowych albo do entezopatii, co objawia się właśnie bólem mięśnia gruszkowatego; dyskopatia lędźwiowa lub hiperlordoza – dyskopatia prowadzi do zapalenia i ucisku nerwu kulszowego, co powoduje wzmożone napięcie mięśnia gruszkowatego i jego bolesność, a z biegiem czasu również jego przykurcz, który nasila i utrwala objawy choroby. Natomiast u osób z hiperlordozą często stwierdza się stan hiperaktywności między innymi w mięśniu gruszkowatym, w związku z czym są one bardziej narażone na występowanie zespołu mięśnia gruszkowatego; ciąża – nagły wzrost masy ciała prowadzi do nadmiernego napięcie mięśnia gruszkowatego; przeciążenia, urazy, różnice w długości kończyn – przeciążenia mięśnia gruszkowatego, które prowadzą do jego nadmiernego napięcia mogą wynikać między innymi z regularnego spędzania dużej ilości czasu w pozycji siedzącej lub z błędów treningowych. Rozwój zespołu mięśnia gruszkowatego może też wynikać z przebytych urazów pośladków i bioder oraz z tego, że długość kończyn dolnych u danego pacjenta jest różna. Diagnostyka i badania Diagnostyka tego schorzenia może przysporzyć lekarzowi nieco problemów, ze względu na fakt, iż zespół mięśnia gruszkowatego często wynika z zupełnie innych chorób. Dlatego bardzo istotne jest w tym przypadku przeprowadzenie kompleksowych testów i badań. Dzięki nim zostanie postawiona prawidłowa diagnoza i pacjent będzie mógł rozpocząć leczenie. Wśród najważniejszych badań tego typu należy wymienić: test na mięsień gruszkowaty – pacjent leżu na brzuchu z kolanem zgiętym pod kątem 90 stopni. Lekarz zaczyna przesuwać kostkę pacjenta na zewnątrz do osi ciała (rotacja wewnętrzna w stawie biodrowym). Natomiast pacjent powinien rotować kończynę w przeciwną stronę, w pewnym sensie siłując się z lekarzem. Ból pojawiający się w trakcie badania może wskazywać na problemy z mięśniem gruszkowatym; USG mięśnia gruszkowatego – dzięki badaniu można wykryć entezopatię i niektóre z chorób stawu biodrowego; rezonans magnetyczny stawu biodrowego – pozwala wykluczyć występowanie chorób trudnych do zdiagnozowania (np. jałowa martwica głowy kości biodrowej); rezonans magnetyczny kręgosłupa lędźwiowego – dzięki niemu otrzymujemy obraz kręgosłupa oraz korzeni nerwu kulszowego. Widoczne jest też ich zapalenie lub ucisk przez przepuklinę; zdjęcie RTG bioder – pozwala zdiagnozować zwyrodnienie stawu biodrowego oraz entezopatię przyczepu mięśnia gruszkowatego do krętarza większego. Jak wyleczyć ból mięśnia gruszkowatego? Leczenie zachowawcze i fizjoterapia W przypadku tego schorzenia, pacjenci przede wszystkim chcą wiedzieć jak pozbyć się bólu mięśnia gruszkowatego. Leczenie powinno w pierwszej kolejności obejmować wyeliminowanie pierwotnej przyczyny bólu, jeśli jest nią inna choroba. Na dalszym etapie należy uwolnić nerw kulszowy oraz ograniczyć stan zapalny mięśnia i jego nadmierne napięcie. Jakie formy leczenia są obecnie stosowane? 1. Farmakoterapia Pacjenci zmagający się z zespołem mięśnia gruszkowatego mogą stosować preparaty przeciwbólowe oraz te o działaniu przeciwzapalnym. Zazwyczaj jest to maść lub żel do smarowania, który łagodzi dokuczliwe objawy tego schorzenia. 2. Ćwiczenia na mięsień gruszkowaty Jeśli chodzi o mięsień gruszkowaty, ćwiczenia rozciągające samą tą strukturę, jak i cały odcinek lędźwiowy kręgosłupa mają duże znaczenie. Warto też skupić się na rozluźnieniu rotatorów, prostowników i odwodzicieli stawu biodrowego. A zatem jak rozciągnąć mięsień gruszkowaty? Ćwiczenia tego typu są bardzo proste i bez problemu poradzi sobie z nimi każda osoba, która zastanawia się jak rozluźnić mięsień gruszkowaty w skuteczny sposób. Możemy je wykonywać na siłowni, w domu, w pracy, czy nawet w autobusie. Skręcanie stopy na podłożu – stojąc w rozkroku ustawiamy stopy na szerokość ramion z palcami skierowanymi do przodu. Następnie skręcamy stopę do wewnątrz bez odrywania pięty od podłoża. Po chwili wracamy do pozycji wyjściowej i powtarzamy ćwiczenie 10 razy na każdą stopę. Przyciąganie kolana do barku – układamy się w pozycji leżącej na plecach. Lewą nogę zginamy, a prawą zakładamy na kolano, tak by kostka swobodnie na nim spoczywała. Przeciwstawną ręką łapiemy za prawe kolano i przyciągamy je delikatnie w stronę lewego barku. Utrzymujemy tą pozycję przez 30 sekund, po czym wracamy do pozycji wyjściowej. Ćwiczenie powtarzamy 3 razy na każdą nogę. Odpowiednia fizjoterapia i roller. Rozluźnianie i rozciąganie mięśnia gruszkowatego można uzupełnić o rolowanie pośladków przy pomocy rollera. Fizjoterapia może również wzmocnić mięśnie, przywrócić równowagę między nimi oraz właściwą postawę pacjenta. Część fizjoterapeutów stosuje też taping mięśnia gruszkowatego w obrębie pośladka i stawu biodrowego. Pomocna okazuje się być również joga, gdyż pozwala na rozciągnięcie tych mięśni, które znajdują się głęboko. A co gdy naszą pasją jest bieganie? Jeśli ból nie przeszkadza nam w uprawianiu tego sportu możemy kontynuować treningi. Jednak musimy jak najszybciej znaleźć przyczynę nadmiernego napięcia mięśni i ją wyleczyć. W tym czasie duże znacznie ma poprawne rozciąganie, zoptymalizowanie naszej techniki biegania oraz przywracanie równowagi mięśniowej. 3. Masaż mięśnia gruszkowatego Gdy naszym problemem jest mięsień gruszkowaty, masaż może okazać się istotną częścią leczenia tego schorzenia. Taka rehabilitacja powinna być przeprowadzona wyłącznie przez doświadczonego fizjoterapeutę, który profesjonalnie wykona masaż mięśnia głębokiego oraz poprzecznego. Skuteczność takich zabiegów zależy w dużej mierze od wielkości mięśni pośladka, a także od grubości tkanki tłuszczowej u danego pacjenta. 4. Odpowiednia pozycja snu Jak spać przy bólach mięśnia gruszkowatego? Tak naprawdę każdy pacjent powinien po prostu znaleźć taką pozycję, w której nie odczuwa dolegliwości bólowych lub są one mniejsze. Wiele osób uważa, że najlepiej jest spać na boku, ale pacjenci wolą też spać na plecach z podłożonymi pod nogi poduszkami. Taka pozycja może bowiem pomóc rozluźnić mięśnie i je odciążyć. 5. Fizykoterapia W przypadku zespołu mięśnia gruszkowatego bardzo ważne jest zniesienie stanu zapalnego. W tym celu, oprócz używania preparatów farmakologicznych, stosuje się również zabiegi z zakresu fizykoterapii. Jest to między innymi miejscowa krioterapia (jej chłodzące działanie uśmierza również ból), elektroterapia lub wykorzystanie ultradźwięków. 6. Zastrzyki Fachowo wykonane zastrzyki do mięśnia gruszkowatego mogą stosunkowo szybko i co najważniejsze trwale zniwelować objawy schorzenia. Do mięśnia podawane mogą być w ten sposób: leki przeciwzapalne, preparaty o działaniu miejscowo znieczulającym, osocze bogatopłytkowe (regeneracja przyczepu mięśni). toksyna botulinowa (w ciężkich przypadkach rozluźnia przykurczony mięsień). Zabieg jest monitorowany przy pomocy USG lub RTG, a po jego wykonaniu pacjent może od razu wrócić do swoich codziennych obowiązków. Jego cena to zwykle ok. 1000 złotych. Pewną formą zastrzyków jest także igłoterapia punktów spustowych i pól punktów maksymalnie bolesnych, która polega na wprowadzaniu igły do mięśni bez podawania do nich leku. Bibliografia Zaworski, Kamil, et al.; “Terapia manualna w diagnozowaniu i leczeniu zespołu mięśnia gruszkowatego-studium przypadku.”; Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu (2015). Kocjan, Janusz.; “Ocena przydatności testu Patricka oraz innych testów funkcjonalnych w diagnostyce zespołu mięśnia gruszkowatego.”; Journal of Education, Health and Sport (2016): 711-718. Parziale, J. R., T. H. Hudgins, and L. M. Fishman.; “The piriformis syndrome.”; American journal of orthopedics (Belle Mead, NJ) (1996): 819-823. Benson, Eric R., and Steven F. Schutzer.; “Posttraumatic piriformis syndrome: diagnosis and results of operative treatment.”; JBJS (1999): 941. Riggs, Art.; “Masaż tkanek głębokich.”; CRM, Terapeuta (2008). Stan zapalny lub nadwyrężenie mięśnia gruszkowatego mogą powodować ból i dyskomfort w mięśniach pośladkowych. Jeśli chcesz zapobiec lub złagodzić ten rodzaj bólu, zapoznaj się z poniższymi chcesz prawidłowo rozciągnąć swoje mięśnie, musisz dowiedzieć się o nich nieco więcej, zanim zaczniesz to robić. Ponieważ problemy z okolicą pośladkową mogą powodować poważne problemy w życiu codziennym, wiedza o tym, jak rozciągnąć mięsień gruszkowaty, może być Ci więcej na ten temat w tym gruszkowaty znajduje się głęboko w pośladku, w pobliżu szczytu stawu biodrowego. Pochodzi z przedniej części kości krzyżowej i przyczepia się do górnej granicy krętarza pozycji anatomicznej, z biodrem w pozycji neutralnej, mięsień gruszkowaty jest uważany za rotator zewnętrzny (lub boczny). Jednym z oczywistych przykładów użycia mięśnia gruszkowatego jest rzucanie lub uderzanie w baseballu, gdy biodro musi obracać się na ciekawe, gdy biodro jest ustawione pod kątem 90 stopni, funkcja mięśnia gruszkowatego zmienia się. W tej pozycji mięsień odpowiada za rotację wewnętrzną. W rezultacie wiele ćwiczeń mających na celu rozciągnięcie mięśnia gruszkowatego wykonuje się ze zgiętym biodrem i ma na celu wspieranie rotacji mięśnia gruszkowatego lub pseudo rwa kulszowaZespół mięśnia gruszkowatego to rodzaj zespołu ucisku nerwów, w którym nerw kulszowy jest uciskany przez mięsień gruszkowaty (Mendoza, Almejo, Correa, Becerra, Sahagún, Rivera & Heredia, 2014).Nerw kulszowy przechodzi tuż pod mięśniem gruszkowatym, a w niektórych przypadkach może nawet przejść przez mięsień. Skurcze lub stan zapalny mięśnia gruszkowatego mogą wywierać nacisk na nerw kulszowy, prowadząc do bólu i ten skupia się głównie w okolicy pośladków, ale może również rozciągać się na odcinek lędźwiowy i tył ud. Często jest mylony z rwą kulszową. Jednak w rzeczywistości te dwie choroby są odrębnymi stanami, ponieważ ból kulszowy pochodzi z rozciągnąć mięsień gruszkowatyIstnieje wiele ćwiczeń rozciągających, które łagodzą ból lub dyskomfort w mięśniu gruszkowatym. Pomogą one rozluźnić mięśnie, odciążając nerw pod uwagę, że przy zgiętym biodrze funkcją mięśnia gruszkowatego jest odwodzenie i rotacja wewnętrzna, należy wykonywać odwrotne ruchy, aby naprawdę rozciągnąć ten mięsień. Jest to również miejsce, w którym mięsień jest najbardziej osiągnąć jak najlepsze rozciągnięcie mięśnia gruszkowatego, następujące ćwiczenia wykonuje się ze zgiętym biodrem, obracając się na zewnątrz, aby osiągnąć przywodzenie biodra (Gulledge, Marcellin, Tillman, Harrysson, Osborne & Baxter, 2014).Rozciąganie prawego mięśnia gruszkowatego na leżąco Aby zacząć rozciąganie, ułóż się na macie twarzą skierowaną do góry. Zegnij lewą nogę, trzymając podeszwę stopy na podłodze. Skrzyżuj prawą nogę na lewą, prawą kostkę oprzyj na lewym udzie, tuż nad kolanem, tak aby prawe kolano było skierowane w prawo. W tej pozycji obie nogi powinny tworzyć trójkąt. Umieść po obu stronach lewej nogi. Następnie obiema rękami pociągnij lewą nogę w kierunku klatki piersiowej. Aby rozciągnąć lewy mięsień gruszkowaty, powtórz wszystkie kroki, używając przeciwległych nóg. Mięsień gruszkowaty – rozciąganie na siedząco Zacznij od siedzenia na macie do jogi, z ugiętymi kolanami i podeszwami stóp mocno osadzonymi na podłodze. Skrzyżuj prawą nogę na lewą, tak aby prawa kostka przylegała do lewego uda. Gdy obie nogi utworzą trójkąt, połóż dłonie na ziemi tuż za sobą, aby uzyskać wsparcie. Używając dłoni rób małe kroki do przodu, jednocześnie odpychając ciało, aż poczujesz lekkie napięcie głęboko w mięśniach bioder. Rozciąganie mięśnia gruszkowatego na krześle Siedząc na krześle, skrzyżuj prawą nogę na lewym udzie, tak aby prawa kostka znajdowała się tuż nad lewym kolanem. Upewnij się, że nogi tworzą trójkąt. Możesz teraz zacząć rozciągać biodro. Aby to zrobić, usiądź tak prosto, jak to możliwe i pochyl się do przodu, kierując klatkę piersiową w kierunku nóg. O czym warto pamiętaćWszystkie te ćwiczenia pomogą rozciągnąć mięsień gruszkowaty. Jednak ważne jest, aby wykonywać te ćwiczenia, które najlepiej pasują do Ciebie i Twojej sytuacji. Zalecamy również kontrolowanie oddechu w trakcie ćwiczeń rozciągających mięśnie. Podczas wydechu staraj się stopniowo zwiększać zakres jednak ważne jest, aby nie wymuszać tych rozciągnięć. Musisz pozwolić mięśniom rozciągnąć się prawie naturalnie, przy pomocy głębokiego oddychania. Na koniec radzimy skupić całą swoją uwagę na mięśniu, który chcesz rozciągnąć, i spróbować się może Cię zainteresować ... Syndrom mięśnia gruszkowatego – przyczyna i terapia schorzenia 25 60329 Mięsień gruszkowaty przez dolegliwości, które potrafi spowodować został okrzyknięty złą sławą w środowisku medycznym. Jego wzmożone napięcie jest w stanie prowokować objawy pseudo rwy kulszowej i bywa zaburzeniem powodującym potężny ból, znacznie ograniczenie ruchomości i funkcji ciała. Kiedy nie jest prawidłowo leczone – może nieść za sobą jeszcze poważniejsze konsekwencje. Na początku podstawa – zrozumieć problem i… tego problemu anatomię. Gdzie znajdziemy mięsień gruszkowaty? Mięsień gruszkowaty rozpoczyna swój przebieg na miedniczej powierzchni kości krzyżowej i biegnie do wierzchołka krętarza większego kości udowej. Jest rotatorem zewnętrznym uda, odwodzi i prostuje kończynę dolną a także stabilizuje staw biodrowy. Swoje unerwienie bierze z korzeni grzbietowych L5-S2, a unaczynienie z tętnic pośladkowych górnej i dolnej oraz tętnic sromowych – wszystkie są gałęziami tętnicy biodrowej wewnętrznej. Zrozumienie syndromu mięśnia gruszkowatego wymaga znajomości relacji pomiędzy samym mięśniem a nerwem kulszowym – który będzie tu w centrum zainteresowania. W przybliżeniu u 80% populacji nerw kulszowy wychodzi z otworu kulszowego większego – zlokalizowanego pod dolną granicą mięśnia gruszkowatego. Wg różnych źródeł w około 20% populacji nerw kulszowy przebija mięsień gruszkowaty na swoim przebiegu – co może być czynnikiem anatomicznym przyczyniającym się do powstawania pseudo-rwy kulszowej. Warto także spojrzeć na ten problem z perspektywy tętniczej. Mięsień gruszkowaty zaopatrywany przez tętnicę pośladkową górną, ze względu na swoje duże napięcie, może stać się barierą dla prawidłowego przepływu krwi w tkanki znajdujące się na dalszym jej przebiegu. Wiedząc, że jedną z gałęzi tętnicy pośladkowej górnej jest tętnica okalająca udo boczna (główna tętnica zaopatrująca torebkę stawu biodrowego oraz krętarz większy) możemy wysnuć wniosek, że zaburzone ukrwienie tych tkanek może prowadzić do szybszego powstawania zwyrodnień i zmian martwiczych w obrębie stawu biodrowego. Przyczyny zespołu mięśnia gruszkowatego Przyczyna powstawania zespołu mięśnia gruszkowatego nie jest jednoznaczna. Anomalie anatomiczne podaje się jako przyczynę 15-20% schorzeń. Większość powstaje jako skutek stopniowo powstających zmian, w które wlicza się mikro-urazy mięśnia, czasowe niedokrwienie lub nieprawidłowe ukrwienie, stan zapalny tkanek miękkich oraz wzmożone napięcie mięśniowe. Różne źródła dopatrują się przyczyny w zmianach przeciążeniowych na skutek nadużywania – u pracowników fizycznych, sportowców oraz przewlekłej kompresji – np. u pracowników biurowych. Wywiad to podstawa Przeprowadzając wywiad z pacjentem, u którego podejrzewa się syndrom mięśnia gruszkowatego należy być bardzo uważnym. Ze względu na podobieństwo objawów do poważnych schorzeń neurologicznych – szczegółowy wywiad jest bardzo ważną częścią terapii. Objawy płynące z mięśnia gruszkowatego oraz rwę kulszową można porównać do bliźniąt jednojajowych – niby są identyczne, jednak szczegóły decydują o tym, że można rozpoznać kto jest kim. W obu przypadkach miejsce występowania dolegliwości jest podobne – obejmują one pośladek oraz tylną powierzchnię uda i goleni. Ból występuje na przebiegu nerwu kulszowego. Podstawowe różnice można wyłapać szybko. W wypadku zaburzeń w obrębie mięśnia, ból będzie nasilał się przy czynnościach, które wymagają jego pracy. Promieniowanie do kończyny dolnej zazwyczaj zaczyna się od połowy pośladka. Wyczuwalne przez skórę są napięte jak struny włókna mięśnia gruszkowatego. Zazwyczaj pozycja odciążająca mięsień gruszkowaty będzie przynosić ulgę. Za to przy rwie kulszowej pacjent będzie odczuwał ból promieniujący już od kręgosłupa lędźwiowego, napięcie mięśniowe będzie wyczuwalne również na mięśniach grzbietu, często bardzo dużym problemem będzie skłon w przód. Objawy mogą się różnić, ze względu na to, że w ostrej rwie kulszowej stan zapalny dotyczy korzeni nerwowych zaś w syndromie mięśnia gruszkowatego – samego mięśnia I onerwia nerwu kulszowego. Diagnostyka mięśnia gruszkowatego Wzmożoną uwagę przy diagnostyce w gabinecie należy zachować przy testach neurologicznych. SLR – popularny test uniesienia prostej nogi, będzie dodatni w obu przypadkach. Dobrym wyznacznikiem różnicowym jest sprawdzenie pozycji stóp pacjenta w leżeniu na plecach. Stopa nogi zajętej objawami z mięśnia gruszkowatego będzie zrotowana na zewnątrz w spoczynku – przez wzmożone napięcie ważnego rotatora zewnętrznego. Terapeuta musi polegać tu też na swoim doświadczeniu i palpacji aby postawić słuszną diagnozę. Gruszka lubi fizjoterapeutów Wbrew mocnego bólu towarzyszącego pacjentowi oraz znacznych zaburzeń funkcji kończyn terapia mięśnia gruszkowatego należy do terapii wdzięcznych. Kompleksowe podejście do problemu zapewnia dość szybkie, czasem nawet spektakularne efekty – w zależności od stosowanych metod terapeutycznych. Najlepiej sprawdzą się: suche igłowanie (nastawione na punkty spustowe w mięsniu gruszkowatym, dwugłowym uda) – często as w rękawie terapeuty, technika wykonana precyzyjnie – przynosi bardzo dobre efekty, terapia manualna w celu przywrócenia prawidłowej ruchomości obręczy biodrowej, terapia tkanek miękkich okolicy pośladka, grzbietu oraz uda, kiedy w połączeniu występuje obronny “shift” miednicy lub kompensacja postawy – techniki skupione na m. czworobocznym lędźwi oraz mięśniach brzucha, techniki inhibicji mięśnia lędźwiowego oraz poprawy mobilności innych struktur leżących na przebiegu tętnicy biodrowej wewnętrznej. Jako uzupełnienie terapii w gabinecie bardzo dobrze sprawdza się autoterapia pacjenta przy pomocy rollera (np. Blackroll Standard) lub piłki do masażu (Blackroll Ball). Wykonując ogólne techniki rozluźnienia pośladka rollerem czy punktowy nacisk na mięsień gruszkowaty za pomocą piłki do masażu pacjent jest w stanie sam zadbać o zmniejszanie napięcia mięśniowego tej okolicy. Zespół mięśnia gruszkowatego – profilaktyka Bardzo ważna w terapii jest także profilaktyka dalszego występowania tego schorzenia, która powinna obejmować: ćwiczenia wzmacniające obręcz biodrową, kończyny dolnej, edukacje pacjenta na temat jego problemu oraz ergonomii pracy/życia codziennego, ćwiczenia propriocepcji, stabilizacji głębokiej, ćwiczenia rozciągające obręczy biodrowej i kończyn dolnych, ostrzeżenie pacjenta przed następstwami, do których może prowadzić nieleczony problem. BIBLIOGRAFIA: 1. Boyajian-O’neill, Lori A., et al. “Diagnosis and Management of Piriformis Syndrome: An Osteopathic Approach.” The Journal of the American Osteopathic Association, vol. 108, no. 11, 2008 2. Al-Talalwah, Waseem. “The Vascular Supply of Hip Joint and Its Clinical Significant.” International Journal of Morphology, vol. 33, no. 1, 2015 3. Gupta, Rajesh. “Piriformis Syndrome.” Pain Management, 2014 4. Mccrory, P. “The ‘Piriformis Syndrome’- Myth or Reality?” British Journal of Sports Medicine, vol. 35, no. 4, 2001

zapalenie mięśnia gruszkowatego forum